Toen instructrice Natascha vroeg aan mij of ik een locatie wist voor een schriktraining, hoefde ik niet lang na te denken. Waarom niet bij ons op stal ? Gelijk de stal eigenaren benaderd, ze stonden er erg positief tegenover. Gisteren was het dan zo ver. 

 

19 mei 2019, 7.00 uur

Ik ben al even wakker en begin aan de lunch pakketjes die ik beloofd had te verzorgen. 6 stuks maak ik, maar zoveel mensen zoveel wensen: 2 gewoon, 2 vegetarisch, 1 veganistisch,  1 koolhydraat arm . Ik maak knapzakjes van boeren zakdoeken. Daarin water, melk, wat lekkers, een appel en 2 soorten sandwiches. Om 8.40 uur heb ik het laatste pakketje klaar en vertrek ik naar stal om te helpen de boel klaar te zetten. 

Natascha en Wietske hebben een super leuk parcours bedacht, en met wat hulp van de kleindochter van de staleigenaren hebben we het rond 10 uur helemaal klaar voor de deelnemers. Tara en ik zaten in de eerste groep samen met AJ en Trista en nog een meisje. 

 

Tara vond het allemaal weer erg spannend, dus ben begonnen met de vlag, die ze kende van de vorige keren. Die ging dan ook weer prima. De parasol daarentegen vond ze heel erg eng. Na wat andere dingen proberen waarbij ze echt haar best deed merkte ik dat ze blokkeerde, ze niet verder kwam. Natascha heeft haar even overgenomen. Ze ging nog even tussen de blokken door, maar toen ze over een balk met zakken moest staakte ze. Natascha liet haar haar eigen pad kiezen en toen hebben we besloten dat het voor toen even genoeg was en ik haar op de wei ging zetten. We mochten het later weer proberen. Ik ben eerst naar huis gereden om wat luchtiger kleding aan te doen en een pet op. Het was warrrum!

 

Om 12 uur hebben we poging 2 gedaan.We begonnen bij het plastic, maar eigenlijk had ik mijn zinnen gezet op de partytent,  deze heb ik voor haar aangeschaft, zodat ze hier in de zomer lekker onder kan staan in de schaduw. Omdat het de vorige keer met de boog hielp dat ik er bij ging zitten, heb ik dat nu ook weer gedaan. Touw lang, en Tara op haar eigen tempo naar mij toe laten komen. Dan even weer verder gaan zitten en Tara weer op eigen tempo laten komen. Ik denk dat ze na 10 minuten zover was dat ze er onderdoor durfde. Na er nog eens onderdoor te zijn gelopen heb ik besloten haar weer in de wei te zetten als beloning.