9.30 uur

Op naar stal om Tara toch maar even haar regen deken op te doen. Buienradar voorspelt niets goeds, en als ze compleet nat is geregend is het niet fijn voor haar om haar pad en zadel op te moeten hebben lijkt mij...

 

10.45 uur

Ik rij naar stal. Om 11 uur  is Trista er. Zij gaat vandaag gezellig mee. Ook stalgenoot Nienke en haar paard Orlando doen mee en ze is al aanwezig zie ik als ik mijn auto een paar minuten later voor de trailer parkeer. Ik haak de trailer aan en wil hem wat dichterbij stal zetten zodat ik makkelijk wat spullen kan inladen... De wielen van de trailer blokkeren... noooo! Wat is dat nou weer... Ik sta compleet vast in het pad. Vooruit, achteruit, het wil niet. Ik bel partner Rico. Hij komt er aan. 

Ondertussen moet ik wat verder lopen met alle spullen die mee moeten. (Gelijk de beweging weer gehad ;)) Trista is er ook en we halen Tara uit de wei, die eerst niet lijkt te willen komen, maar uiteindelijk zo jaloers wordt op Laziz dat ze wel komt. 

Even een borstel over haar heen, haar zondagse halster aan en nog even op stal zodat we even bij Rico kunnen kijken of we daadwerkelijk in Nieuw Amsterdam geraken. 

 

11.30 uur

Omdat de rem maar blijft vast zitten zaagt Rico de rem door. Met de woorden van Rico: "iets eerder remmen dan normaal, want je hebt nu geen rem op de trailer" vertrekken we toch nog op tijd. Nienke rijd voorop. 

 

12.10 uur

Zijn we dan. Zonder ongelukken op plek van bestemming aangekomen. We besluiten eerst even te kijken waar we naar binnen kunnen. Binnen zijn afgescheiden ruimten waar de paarden kunnen staan. Ik besluit Tara op te halen en binnen te zadelen voor de Trail die om 12.30 uur begint. 

 

12.30 uur Trail 

We mogen starten. Tara vind veel eng en is bokkig. We rijden eerst langs alle onderdelen. Ook komen we voorbij een grote spiegel waar ze zichzelf uitgebreid in gaat bekijken. Heel fijn dat Nienke en Orlando mee doen aan  bij een paar dingen (tussen tonnen door, langs een obstakel) volgt Tara Orlando braaf. 

Ik besluit te gaan voor de brug. Daar gaan we thuis ook bijna dagelijks over, dus moet geen probleem zijn... dacht ik... nou, ze had er wel een probleem mee. Hij was wit... en dat is hij thuis niet... en hoezo leg je een brug op zand... hoort niet... Ik ben afgestapt. Gelukkig kwam instructrice Natascha ons helpen. 

 

 

Toen ze uiteindelijk de brug aan raakte met haar neus zijn we gestopt. Dit was al een grote stap voor haar. We besluiten de balkparcourtjes te doen. 

 

Omdat dit goed ging besluiten we nog even bij het hek te oefenen. Ook dit vond ze weer heel eng.

 

Toch sluiten we het goed af, we hebben haar waar we haar wilden hebben. Het eerste uur zit er op. Ik zet Tara in haar stukje afzetting neer met hooi en water. Orlando komt er gezellig bij staan en Tara deelt haar hooi en water met hem. Erg schattig. Aan onze andere kant staat Renate. Renate heb ik via Facebook leren kennen toen ik op trektocht ging en zij mij volgde. We komen uit dezelfde plaats en ook hebben we elkaar vorig jaar op de Endurance ontmoet in Grolloo. Renate doet straks ook mee aan de schriktraining en zat met de trail 1 groep voor ons. Leuk om alle bekenden weer te ontmoeten. Ook zijn er 2 zussen aanwezig, die zo later blijkt uit Sleen te komen (heb ik in mijn jeugd gewoond, mijn ouders wonen er nog steeds) ze kwamen mij al zo bekend voor. Ze hebben daar ook altijd op de manege gereden. 

 

14.00 uur Schriktraining 

We mogen weer ! Ik ben erg benieuwd. Ik zie weer een soort van gangetje, deze ging de vorige keer goed, dus ik besluit na het verkennen van het parcours hier mee te starten. Tara is rustiger dan bij de trail. Ik heb er nu weer voor gekozen om het ongezadeld af te leggen. 

Het eerste stukje is geen probleem. Tot we bij de tonnen aan komen waar plastic zakken aan zitten. Helaas, we blijven steken. Ik blijf vragen of Tara nog 1 stapje wil dien. Deze zet ze uiteindelijk,  het is goed zo. Ik heb een vlag zien staan. Ik besluit deze te halen en hier wat mee te gaan lopen. Ze vond hem erg eng, dus heb ik hem opgerold en tijdens het lopen steeds verder uitgerold. Dit ging super !

Na de vlag zijn we naar Winnie the Poo gelopen. Tijdens de trail vond ze Winnie ook niet echt leuk. Ik besluit samen met Tara en Winnie een wandeling te maken.

We komen bij balkjes. Tussen een aantal ligt plastic, tussen een aantal liggen flesjes, en er liggen balkjes met ballonnen. Ik besluit dat we de laatste gaan doen. Tara keek niet op of om van de ballonnen. Heel knap. 

Na de ballonnen komen we bij de parasols.  Na er een paar keer langs gelopen te zijn besluit ik een parasol te pakken voor een wandeling. 

Nou gaan we het wat spannender maken. Ik wil graag dat Tara onder de doorgang gaat die je op onderstaande foto achter ons ziet. Ik heb hier een heel goed gevoel over, dus ik ga onder de doorgang zitten en laat Tara zelf beslissen wanneer ze naar mij toe komt. Na een poosje komt ze en krijgt een koekje. Ze gaat weer terug en ik besluit nog wat verder te gaan zitten. Dit een aantal keer herhaald. Tot ze er zelf onderdoor liep. Nog een keer herhaald. Echt top ! Zo trots !