Donderdag 20 april 2023

Opeens krijg ik al weer zo'n zin in de vakantie! Komt het door het heerlijke zonnetje deze week,  de temperaturen die weer omhoog gaan? Dit zal er ongetwijfeld mee te maken hebben. Nog 42 dagen en dan gaan Tara en ik weer op vakantie.  Dit keer naar... Otterlo. Hier zijn we in september 2021 ook een week geweest. Dit keer is het alleen wel wat anders...

Die vakantie is mij zo bijgebleven: de prachtige omgeving, de vele ruiterpaden, de handige knooppunten, Boerderij de Mossel waar ik heerlijke lunches en thee heb genuttigd en Tara gras...

Maar er was één probleem... Stoeterij Willemien bestaat niet meer... deze is over genomen en de nieuwe eigenaar lijkt de vakantiestalling niet door te hebben gezet. Gezocht, gezocht, gezocht en nog meer gezocht. Heel veel huisjes en b&b's in de buurt waar je je paard mee heen kan nemen, maar helaas nergens een camping, of deze zaten verder weg... En ik hou zelf toch echt van de charme van kamperen. 

September 2022

Ik besluit de stoute schoenen aan te trekken, wie niet waagt, wie niet wint, en vind het mailadres van de nieuwe eigenaar van Stoeterij Willemien online. Ik mail ze en een paar dagen later krijg ik mijn antwoord: ze zijn voornemens om te gaan verbouwen, maar ik mag in de lente van 2023 even weer contact opnemen met ze om te kijken hoe het er voor staat. 

Maart 2023

Is het voorjaar? Ja, op de kalender wel. Ik kan terug bellen om te horen of er een stal is en een paddock voor Tara. En gelukkig krijg ik goed nieuws van de eigenaresse: ze kan wel wat regelen! Ik moet de week voor vertrek nog even een bericht sturen ter herinnering,  maar het komt goed! Pak van mijn hart!

Naast de stal ligt een mini camping, Nieuw Beekdal. Gelijk een mail gestuurd of ik daar terecht kan, en dit was ook mogelijk! 

Terug naar vandaag, donderdag 20 april

Nog 42 dagen, en het kriebelt al zo, dat deze mafkees nu al druk is met lijstjes, klaarzetten en inpakken. Want er moet wat mee! We gaan bijna twee week weg. Kijken wat er nog moet worden aangeschaft, moeten er dingen vervangen en wat kan er weer van de lijst af? Natuurlijk lees ik dan ook allerlei blogs en wordt ik lid van Facebook groepen, wat ik eigenlijk beter niet kan doen, want zo heeft iemand een heerlijk opblaasbare stoel mee op vakantie, dus dat lijkt mij ook wel wat, die moet er dus komen. Mensen zijn lyrisch over de opblaasbare veldbedden van Decathlon, deze moet ik dus ook hebben en zo maar door. Ik bedenk mij dat ik dit keer een klein campingkeukentje mee wil hebben, met als resultaat: een compleet nieuwe kampeerinrichting. 

1 juni 2023

Laatste dag gewerkt, auto zo goed als ingepakt nog een nachtje slapen en dan vertrekken we morgenvroeg. Helaas sprong de brandstofslang van de auto vanochtend los, deze zat niet goed vast nadat de auto onder handen was genomen. Gevolg: een benzinestinkende auto en een halve tank benzine kwijt. Dus, mocht ik morgen raar doen, dan ben ik waarschijnlijk stoned door de benzine dampen die ik 2 uur lang ga inademen. 

2 juni 2023; Dag 1

Om half elf reden we weg van de manege om na een voorspoedige reis rond half één te arriveren bij de vakantiestalling voor Tara. Tara kreeg een leuke, grote stal naast buurman Guus en wat kipjes toegewezen voor de nacht en een mooie paddock voor overdag. Een paar keer wezen kijken, ze lijkt het prima naar haar zin te hebben. 

Nadat ik Tara heb geïnstalleerd is het tijd voor mij om een deur verder te rijden en mijn huis voor 2 week op te bouwen. Ik krijg een hele grote plek toegewezen en ik krijg een sleutel voor... privé sanitair! Super gaaf! Dat is wel heel erg fijn. 

Om half drie heb ik alles staan. Laat de vakantie beginnen!

3 juni 2023; Dag 2

Na een redelijke nacht wordt ik rond half acht wakker. Eerst naar Taar, die de nacht goed door is gekomen. Wanneer ik haar verplaats naar de paddock begint ze wat te briesen en hoest ze een keer. Hier was ik al wat bang voor, de vorige keer reageerde ze hier ook wat op het voordroog hooi wat ze hier voeren. 

Nadat ik ook heb gegeten is het tijd voor onze eerste rit. Ik heb bewust niet zo'n lange rit gepland, en dat is maar goed ook, Tara is nog steeds aan het kuchen. Balen dit! We doen dan ook rustig aan, en veel andere keus is er niet, de zandpaden zijn verschrikkelijk mul. Wel heeft Tara goede zin. Wanneer we het bos in gaan zijn er twee eekhoorntjes aan het spelen op het bospad. Onderweg komen we een schaapskudde tegen en we zien een kudde wilde paarden. Even ben ik bang dat ze op ons af komen, de kudde leider stond zo te kijken naar ons! Gelukkig viel het mee, zij bleven staan en met de belofte naar Tara dat we vlak hierna even gingen pauzeren liep ook zij braaf door. 

Ik besluit na de rit even naar de Welkoop te rijden, een dorp verderop. Even kijken of ze wat hebben voor Tara's luchtwegen. Ik kom thuis met een hele dure luchtweg siroop, dus dat moet dan toch helpen dacht ik zo. Vanavond de eerste dosis maar even over het voer doen. 

4 juni 2023; Dag 3

Tara was vrolijk aanwezig. Ook hoeste ze niet toen ik haar naar de paddock bracht, dus dat was positief... dacht ik... want toen we later op pad gingen was het toch weer mis. Maar ze leek zich verder goed te voelen,  dus we gaan kijken hoe het de rest van de rit gaat. 

En dat ging redelijk. Af en toe een kuchje wanneer ze zich wat druk maakte, maar verder had ze hele goede zin. Besloten even een extra pauze in te plannen. 

Wanneer we net in het bos zijn steekt er een ree over. Super gaaf! Het plan is om richting de Edese heide te gaan vandaag. Via de handige knooppunten komen we na drie kwartier op de pauzeplek aan. Zo ideaal deze plekken! Ik wat drinken, Tara lekker aan het grazen.

Na een kwartiertje rijden we verder en na nogmaals een kwartier bereiken we de heide. Zo jammer dat hij nog niet in bloei staat! Omdat ik aan het dromen ben missen we blijkbaar een bordje (op de terugweg zag ik dat hij best wel verdekt stond opgesteld). Dus we rijden dit lusje in omgekeerde volgorde. Zo komen we wel langs een plek met spectaculair uitzicht.

We moeten de heuvel af. Mul zand maakt dat Tara zich verstapt en we bijna op de grond eindigen. Bijna... ze kon zich net weer omhoog krijgen. We rijden verder en zien in de verte twee Ijslanders op ons af komen. Tara wordt erg druk en ik besluit even een ander pad in te slaan dan de bedoeling was. Resultaat: verdwaald op de heide. Maar dit maakte wel dat er vlak voor ons een hert over stak. Wat een joekel. Helaas wel net te ver voor mijn camera. We rijden op gevoel verder en horen schapen blaten. Hier gaan we op af, want met de wolf in de buurt zal hier toch vast iemand bij zijn die ons weer in de juiste richting kan sturen. Vlak voor we de kudde bereiken bedenk ik mij dat ik de Locusmap natuurlijk ook kan raadplegen. En zo rijden we langs de kudde, herder en zijn twee Collies weer in de goede richting om even later de route weer op te pakken. 

We bereiken het bos weer. Het is een heerlijke verkoeling. In het open veld was het erg warm. Ik ben dan ook goed verbrand. Al snel komen we bij de pauzeplek aan, dezelfde als eerst. Het is aardig druk met fietsers en in de verte hoort Tara eerst lawaai en ik daarna ook. Een grote auto met wagen er achter, vol met mensen: de Veluwe tour. Tara wist niet wat ze zag, en ik eerlijk gezegd ook niet. 

Na de pauze rijden we terug naar de stal. Onderweg horen we denderende paarden aan komen, blijkbaar is de begeleiding van deze groep van een stuk of acht paarden niet voor haar ruiterbewijs geweest, want ik heb geleerd dat je andere weggebruikers in stap passeert... zij niet... in volle galop, dikke stof wolken achter latend. Fietsers moesten met hun shirt over neus en mond fietsen, en ik had mijn handen vol aan Taar, die godzijdank niet achter hun aan wou, maar erg snel de kant van stal op wou. Gelukkig werd ze snel rustiger toen ze door had dat we weer alleen waren. Liedje zingen hielp ook 😉.  Bij stal aangekomen heb ik haar op de paddock achtergelaten en ben ik naar mijn sauna tent gegaan. Ik kom er achter dat de Action in Ede gewoon open is op zondag (unicum hier volgens mij) en ik besluit daar even heen te gaan om een schaduwdoek te kopen voor de zeer hete dagen die gaan komen deze week. Ja hoor, ik ben weer op paardrijdvakantie (maar ik klaag niet).

De knooppunten heb ik op een kaartje geschreven en met een hoesje die normaal voor je telefoon is voor op mijn zadel gemaakt. 

5 juni 2023; Dag 4

Vandaag had Tara een rustdag... ik niet... van boodschappen doen tot hooi halen... hooi halen? Ja! Ik heb besloten dat Tara geen dag langer op het voordroog hooi blijft staan, dus aan de speur op marktplaats en drie kilometer verderop in Harskamp vond ik een boer die pakjes hooi aanbood voor €5,-. Direct tien meegenomen. Super mooi hooi. Maar hoe kwam ik tot dit besluit... Tara hoest dus erg sinds ze hier is. Of het komt door het stof, of het komt door het voordroog wat soms beschimmeld is en waar erg veel stof in zit. Of een combinatie van die twee. Vanochtend heb ik haar hooi van onszelf gevoerd wat ik mee had in de trailer. Dat was direct op. Gedurende de dag, wanneer ik bij Tara keek, at ze ook niet, terwijl ze genoeg voordroog hooi in de bak had zitten. 

Vanmiddag heb ik haar even laten grazen en ze at echt hongerig. Dus dat zei mij genoeg! Hooi regelen! Haar in de paddock alvast wat gevoerd, ze ging er direct bij. #allesvoorhetverwendepaardje

6 juni; Dag 5

Tara heeft het goed naar haar zin op stal. Ze staat naast Guus, een bonte draver. Guus heeft een uitloop aan zijn stal, ze staan veel bij elkaar. Anders dan de paddock... ze vind het niet leuk, staat steeds aan het hek... dus vanochtend naar de stal eigenaar geweest en om een andere paddock gevraagd.  Hier is veel schaduw en er staat iets gras. Dit mocht wel, maar mocht de eigenaar van de paddock hem weer in gebruik willen,  dan zal ze er weer af moeten. Hun paarden staan nu op het land. Prima, eerst gered. 

Om negen uur vertrokken voor de rit van vandaag. Omdat Tara nog steeds hoest, wil ik niet al te ver. Dus besloten de rit van dag twee om te draaien. 

We hebben vandaag geen wild gezien, op de "wilde" paarden na. Wel was Tara erg alert. 

Ze zag en hoorde vanalles, wat betekende dat we haast niet vooruit kwamen, omdat ze steeds stil moest staan om te kijken. Wat maakt het uit, we hebben vakantie. 

Ookal hebben we deze route al gereden, het blijft prachtig en genieten! Halverwege is Boerderij de Mossel waar je wat kan eten en drinken, waar je je paard in de stal of op de weide of aan een aanbindpaal kan zetten. Wat een top plek! Ik heb Tara op de weide gezet en heb zelf een ijsthee en een toffee merengue gehad. Jammie! Vlak na ons arriveert er nog een dame te paard. Ik geef aan dat ze haar paard rustig bij Tara op de weide mag zetten. Dit doet ze dan ook graag. Beide paardendames konden het goed vinden met elkaar.  

Het is voor ons tijd om te gaan. We vertrekken in alle rust, om even later bijgehaald te worden door de dame die we bij de boerderij tegen kwamen. Stukje samen opgereden en toen gaf ze aan dat ze door moest in verband met een afspraak.  Aangegeven dat ze kon gaan, Tara en ik doen het rustig aan... niet dus. Terwijl zij vooruit spurt merk ik dat Tara veranderd in een bommetje. Logisch natuurlijk. Ik probeer haar zo lang mogelijk in te houden, paard en ruiter zijn inmiddels uit het zicht, en ik laat de teugels los. Uitgestrekte draf, galop. We moesten rechtsaf, dit ternauwernood gered. Ze bleef opgefokt. Haar laten gaan. Uiteindelijk werd ze na een kwartier weer redelijk rustig. Gelukkig, want we zouden binnen twintig minuten ook weer terug zijn. 

In de laatste tien minuten worden we op eens belaagd door een Buizerd. Vlak over ons heen, en hij volgde ons een hele tijd, om nog een paar keer rakelings langs ons te scheren. Okeeeee, zo lang het hier bij blijft en hij ons niet aanvalt... maar echt lekker rijden is het niet meer. Ik heb het er later over met het baasje van Guus, zij heeft een foto kunnen maken van de buizerd, het was haar ook al overkomen.

Blij dat we veilig weer op stal zijn aangekomen.  In verband met de warmte heb ik Tara eerst op stal gezet, later nog even in haar nieuwe paddock.  Dit ging al beter. 

7 juni; Dag 6

Vandaag begint wat bewolkt en dus iets minder warm. Ik besluit de Edese heide wat beter te gaan verkennen. Om negen uur waren we op weg. 

De rit ging eerst lekker door het bos. Het was stil, er was niemand, dus hopelijk zien we nog wat wild. 

Helaas, geen wild gezien vandaag. Wel veel sporen waar Everzwijnen hebben gewroet. 

Na een uur bereiken we de heide en zien we een bankje. Pauze! Dan kan ik doormiddel van de knooppunten kaart onze route over de heide even uitstippelen.

Na een kwartiertje pauze pakken we de route op. De paden zijn nog steeds erg mul, dus meer dan stappen zit er voor ons niet in. Wel lijkt het beter te gaan met Tara's kuchje. 

Wat een prachtige vergezichten heb je hier. Af en toe hebben we een stukje pad wat de draf wel toe laat. We komen weinig mensen tegen, dus wat een heerlijke rust om ons heen. De zon begint inmiddels wel heel hard te schijnen, dus we willen beiden het bos graag weer in voor schaduw. 

We bereiken de bosrand en op de kaart zie ik dat we vlak bij de aanbindplaats zijn die we al eerder aan hebben gedaan. Wat denk je van nog een pauze Taar?

De knooppunten. Wat een ideaal systeem!

Na de pauze gaan we verder, langzaam terug richting stal. We komen langs de "wilde" paarden en de koeien die in het Mossel gebied lopen. Tara vond het machtig interessant en communiceerde er op los met haar soortgenoten. 

Ik had moeite haar mee te krijgen. 

De laatste kilometers nog even afleggen. We hebben er weer een mooie rit op zitten.  Op stal aangekomen bied het baasje van Guus aan dat Tara een poosje bij Guus op de weide mag. Wat een verwennerij. Dat laten we ons geen tweede keer zeggen. Ook voor morgen geldt het aanbod. Super lief! 

Helaas kom ik er achter dat er wat mis is gegaan qua kilometer registratie. De tijd zal wel redelijk kloppen, maar op de pauzeplek heb ik denk ik per ongeluk op stop gedrukt. Dus ik denk dat er nog zo'n zeven kilometer bij op geteld moet worden.  

8 juni; Dag 7

Vandaag had Tara een rustdag. Vanochtend heb ik haar in de paddock gezet tot een uur of twee. Daarna mocht ze even grazen. Vanmiddag in de hitte op stal, want die is heerlijk koel. 

Ik heb de tent vanochtend maar eens even gepoetst. Er staat een wilg vlakbij die ontzettend veel pluis verliest. Ook lijkt ik mijn tent opgezet te hebben op een mierennest. Veelal lopen ze over de tent, in de afwasteil en onder de luifel. Af en toe kom ik een verdwaalde mier tegen in de tent. Eind van de ochtend nog even wat extra drinken ingeslagen voor deze warme dagen. Vanmiddag heb ik mij even vergaapt aan de prachtige vrachtwagen met trailer van de eigenaresse van de stal. 

9 juni; Dag 8

Vanwege de warmte er voor gekozen vanmorgen vroeg op te staan. Om half zeven vertrokken we van stal. Ik had niet echt een route in gedachten,  dus het werd gewoon rijden. De ene keer mocht Tara een pad kiezen, de andere keer koos ik.

Na een uurtje slenteren zien we wat bankjes. Tara stopt dus we hebben pauze. 

En Tara geeft ook weer aan dat ze na zo'n tien minuten wel verder wil, dus ik heb het lekker makkelijk vandaag qua beslissen. We krijgen weer een grote variatie aan vegetatie te zien.

Op stal aangekomen tref ik het baasje van Guus. Guus heeft een vochtophoping aan zijn elleboog. Ik had al besloten Tara op stal te zetten in verband met de warmte en het stof. Ze is namelijk bijna verlost van haar kuchje. Het baasje van Guus is hier erg blij mee, ze is bang dat er vliegen bij de wond gaan zitten. Guus blijft ook op stal vandaag. Ik zie later dat ik van Tara haar stal door middel van een draad een uitloopstal kan maken. Dat is tof, zo kan ze toch even lopen.  Er hangt een tarp boven haar stal dus ze heeft lekker schaduw. 

Een paar keer wezen kijken en ze had het prima naar haar zin. Vanmiddag mocht ze nog even een half uurtje grazen. 

10 juni; Dag 9

Vanmorgen weer vroeg uit de veren, want met temperaturen die vandaag oplopen tot 31 graden wil ik graag voor de hitte op pad. 

Om half zeven zat ik weer te paard. Vandaag had ik een route naar het Mosselse zand uitgezet. En we werden niet teleurgesteld. Wat prachtig! Het Mosselse zand is een vlakte met stuifduinen midden in het bos. Met een gouden zonnetje tussen de bomen rijden we het Mosselse zand op.

Wanneer we op een duin staan zien we heel in de verte een eenzame wandelaar verschijnen. Ik besluit verder te rijden, want ik weet niet helemaal zeker of Tara welkom is op het Mosselse zand.  In elk geval hebben we genoten van dit eerste deel van de rit. 

Omdat de temperatuur nog steeds heerlijk is en Tara nog steeds goede zin heeft (en niet meer hoest) besluit ik het rondje nog even uit te breiden en rijden we via het Mosselse veld terug naar stal. Ook hier worden we niet teleurgesteld. De koeien en paarden staan vlak langs het pad op het veld en onder de bomen te soezen. Prachtig! Tara keek haar ogen uit.

Na nog een kleine pauze rijden we weer naar stal. 

Vanwege de warmte en het verplicht op stal blijven van buurman Guus, omdat hij een wond aan zijn elleboog heeft, besluit ik Tara ook daar te laten. Ik laat haar deur open zodat ze wel lekker naar buiten kan op haar binnenplaatsje. En volgens mij is ze daar erg content mee. 

11 juni; Dag 11

Wat is het verschrikkelijk warm! Al een paar keer met kleren en al onder de douche gestaan om af te koelen. Tara had vandaag een vrije dag. Die heeft bijna de hele dag in haar stal doorgebracht.  Helaas is de tarp boven de stal kapot gewaaid door een windvlaag vanmiddag. 

Vanmorgen mocht ze even een poosje op het gras. 

Verder was het echt de dag van het niks doen Vandaag.

Beide paarden hadden geen zin in een fotosessie.

12 juni; Dag 11

Vanmorgen wat laat uit bed, na een hele slechte nacht. Ik ben net klaar met uitmesten en voeren wanneer het baasje van Guus er aan komt. Kom op, opzadelen,  we gaan even op pad. Oké... ik heb nog niet ontbeten,  heb mijn rijkleding niet aan en de sleutel van de zadelkamer ligt nog in de tent. Maar ik ben voor! Dus gauw terug naar de camping, omkleden,  zadel, hoofdstel en vliegendeken halen, opzadelen en klaar om te gaan. 

Vanwege Guus zijn verwonding werd het een staprit. Prima, goed plan, want het werd ook weer goed warm. Nanda had een rit dwars door de bossen in petto, dus weinig over gebaande paden. Dat was natuurlijk ook erg leuk.

Na de rit hebben we de paardjes even achtergelaten op de weide. Omdat Nanda haar zadel vrij zwaar is, en we nog een stukje naar stal moesten lopen bedacht ze het zadel op haar schouders te dragen. Hilarisch! Dat vroeg natuurlijk om een foto!

Na een kopje thee hebben we de paarden weer opgehaald waar ze de rest van de dag lekker in hun koele inloopstalletjes konden doorbrengen en ik weer kon bakken onder de luifel. 

13 juni; Dag 12

En dan breekt voor ons de laatste dag aan. Officieel zouden we donderdag (de 15e) pas vertrekken,  maar vanwege de iets lagere temperatuur morgen heb ik besloten het vertrek een dag eerder te plannen. 

Vanmorgen dan ons laatste ritje gepoogd te maken door het mooie gebied. Gepoogd, want we werden lek gestoken door de dazen en muggen,  ondanks de vliegendeken en vliegenspray. Dus de rit werd een ritje van drie kwartier.  Jammer, maar dit was te vervelend om door te zetten. 

Dan de tijd maar goed besteden door al dingen in te pakken. Gelukkig komt vanavond de patatboer op de camping en kon ik de keuken alvast inpakken.  Ook de kleding, verlichting en wat andere spullen alvast ingepakt. 

Tara verteld dat ze vanavond alvast afscheid moet nemen van Guus 😉. 

14 juni; Dag 13

En dan zijn we weer thuis. Om iets voor zes uur werd ik wakker vanmorgen. Blijf ik nog even liggen of... hup er uit. De laatste spullen inpakken, tent droog mee kunnen nemen en om half acht ben ik bij Tara. 

Guus was al heerlijk op buitenrit, dus ik heb Tara even in beide uitloopjes gezet en zo kon ik de stal van haar leeg halen en schoon opleveren. Trailer achter de auto, afscheid nemen van de mensen die ik heb ontmoet, helaas niet van Nanda en Guus, dus we moeten nog een keer die kant op. 

Om half negen laad ik Tara op en beginnen we aan de terugreis. Twee uurtjes rijden. Gelukkig was het nog niet al te warm. Rond half elf rijd ik het terrein van stal op. Merel is nog bezig met het mesten van de paddocks en loopt met ons mee naar de weide. Ziz was weer erg blij om Tara te zien. Na even neuzen vond Tara het wel oké en ging lekker staan grazen.