Ik had het plan om mee te gaan doen aan de Paarden4daagse in Zorgvlied dit jaar, maar zag er wel wat tegenop: het moeten rijden. En 4 dagen achter elkaar 25 km vind ik ook te veel. Ik rijd dan liever 2 dagen 25 km, 1 dag rust en dan nog 2 dagen 25 km, helaas is dit geen optie. Dus na lang wikken en wegen gaan we het niet doen. Maar wat dan ? 

13 augustus 2021

De paarden4daagse gecanceld. En nu ? Drents Friese Wold zal geen optie zijn, alle overnachtingsadressen zullen vol zitten, en al had ik een plekje gereserveerd op de Alberthoeve, dit geeft te veel druk denk ik. Dus we wijken uit. Het wordt de Veluwe ! 

Ik was al eerder op de website van Stoeterij Willemien in Otterlo beland. Dit is een kleinschalige camping met stalling, weidegang en paddock. Klinkt prima. Na een telefoontje en mail kreeg ik de bevestiging, het gaat door ! Van 13 tot 17 september een weekje Veluwe.  Nu begint de voorpret: routes zoeken !

Dag 1, 13 september 2021: Vakantie!!!

8 uur, ik ben op stal om de paarden te voeren, mest te scheppen en.... oh yeah, Taar mee te nemen en samen op vakantie te gaan. 

Rond 9.15 uur rijden we weg en even na 11 uur arriveren we bij Stoeterij Willemien in Otterlo. Ik zie een paar grote schuren en ga op zoek naar iemand die mij kan helpen wijzen waar Tara mag staan en waar ik de tent op kan zetten.  Ik kom de eigenaar Henk tegen, die druk doende is met het uit mesten van de stallen.  Als ik het goed begreep zijn dit er !! 74 !! En dan vind ik mijzelf soms zielig omdat ik 6 paarden moet verzorgen. 

Even later installeer ik Tara op de weide, en bouw ik de tent op. Dat ging mooi rap. Na het lenen van een verlengsnoer, ik had een camping stekker bij mij, maar die paste niet in het normale stopcontact,  kon ik dan eventjes landen en zitten... eventjes dan, want het ontdekken kriebelde heel erg. 

Dus rond 13 uur was het tijd om te vertrekken.  Ik had een route samengesteld via het knooppunten systeem. Dat werkt echt ideaal ! 

Helaas was Tara moe van de reis ? Met het verkeerde been uit bed gestapt ? Meer in de vakantie modus dan mij ? Zeg het maar... in elk geval zat er geen tempo in. Maar daardoor wel heel veel kunnen zien van de omgeving.  En wat voor omgeving! Afwisselend bos, bloeiende heide, vergezichten waar je je in het buitenland waant. Prachtig ! Maar na 7 km was ik het aansporen eigenlijk wel zat. Gelukkig kwam algauw Boerderij Mossel in zicht, een thee huis waar Tara even in de weide mocht en ik een heerlijk broodje gezond en een glas ijsthee heb genuttigd. Ik ben hier een keer eerder geweest met onze honden, Hannes was toen nog pup, dus dat zal zo'n 6 jaar geleden zijn geweest.

Na de lunch gaat het beter met Taar. Nu heeft ze een goed tempo. Dit is wel echt het mooiste stuk van de route met de bloeiende heide. Na 3 kwartier rijden we het pad op waar we de heenweg ook langs zijn gekomen en zijn we ook zo weer bij de camping. Echt ideaal is dat je zo vanaf de camping het bos in rijd en dat het eerste knooppunt vlak daarna staat. 

She's mad !

om 16.30 uur werden alle paarden binnen gezet... wat doen we met Taar. Ik vond het rot als ze alleen buiten moest blijven, dus ook maar op stal... nou, geen goed plan ! Ze was woest ! Tegen de deur aan drukken, heel boos kijken... jeetje, wat nu... het moet voor haar ook leuk zijn... dus rond 18 uur, na nog een paar keer te hebben gekeken, en haar gemoedstoestand nog niet was veranderd, toch madam maar weer buiten gezet... waar ze rustig begon te grazen, zeer tevreden met haar zelf... tja, dan moet je het zelf ook maar weten. 

Ik heb zoooooo lekker gedouched! Als je de douches ziet verwacht je er niet veel van, maar hij was goed heet, en een heerlijk harde straal ! 

Inmiddels is het 21.20 uur en het wordt nu wel koud. Ik zit gelukkig warm ingepakt onder 2 dekentjes. Nog even lezen, tandenpoetsen en bij Taar kijken en dan ga ik plat. 

Dag 2, 14 september 2021: De paden op, de lanen in

Ik wordt na een koude nacht (ik had het wel lekker warm gelukkig) wakker om 7.10 uur. Redelijk geslapen,  maar door de kou moest ik 2x mijn bed uit om te plassen. Niet cool. Vandaag staat een rit in Nationaal park De Hoge Veluwe gepland. Het park gaat om 9 uur los. Na Tara te hebben gevoerd en zelf ook te hebben gegeten haak ik de trailer aan en zetten we om 8.45 uur koers naar de parkeerplaats.  Online had ik al tickets gekocht. Qua route en lengte van de route had ik nog niks in de planning, maar ook hier hebben ze een knooppunten systeem.  We zullen zien. 

Even over 9 uur staan we gezadeld en al voor de ingang. De mevrouw achter de balie verteld dat er wat stukken van de route zijn afgesloten in verband met de Bronstijd van de herten. We gaan zien hoever we komen. We starten bij knooppunt 1, dan naar 2 en dan naar 8, zo is de bedoeling. 

Taar zat er vandaag wel lekker in. En ondanks dat we erg stil deden, helaas geen wild gespot. Wel was Tara super alert, stil staan, kijken, luisteren. 

Na de pauze hebben we onze weg vervolgd. Een stuk langs de weg van Otterlo naar Hoenderlo moeten lopen en toen konden we rechtsaf, het terrein van het Kröller Möller museum op. Ook nu weer deels langs de weg, die naar Schaarsbergen ging. Op de kaart was te zien dat we op een gegeven moment de ruiterroute zouden kruisen, dus vol goede moed nog even door langs de weg. Helaas was dit punt ook afgesloten. Nog verder door betekende nog heeeeel ver door, terug was ook geen optie, dus we zijn heeeeeel stout geweest. Naar knooppunt 7 was nog een klein stukje en vanaf knooppunt 6, vlak daarna was het weer helemaal vrij toegankelijk.  

Na ons wilde avontuur hebben we op veilig terrein even een kleine pauze ingelast om weer op adem te komen. Daarna heb ik een stuk naast Tara gelopen om na enige tijd weer op te stijgen bij een verlaten fietsje.

Van punt 6 gingen we naar 5, 4 en 3. Bij knooppunt 3 was het jachtslot St. Hubertus waar we nog even wat hebben gedronken en Tara in het middelpunt van de belangstelling stond. Er werden foto's gemaakt en iedereen vond het geweldig dat ze de beukenboom stond te plunderen.

Na deze pauze was het niet ver meer naar de trailer. Net of Tara het voelde, ze had de gang er goed op. Door het mulle zand, over heuveltjes,  dit vind zij echt zo leuk. Ze kan er niet hard genoeg van af draven. Dood eng soms. Via punt 2 en toen punt 1 bereiken we de ingang van het park weer. Op naar de camping waar we rond 14 uur weer aankomen. 

Op de camping raak ik even later aan de praat met een dame die haar paard hier in pension heeft staan. Ze vertelt dat alles verkocht is en dat er geruchten gaan dat de nieuwe eigenaar niet door wil met het pension. Ik voel met haar mee, ik weet nog goed hoe ik mij 2 jaar geleden voelde toen ik er achter kwam dat onze pensionstal was verkocht. Wat een paniek. 

Ook vertelde ze mij over de roedel wolven die hier achter de stoeterij in het bos leven... slik... ehhh wat zeg je ? Dus daarom gaan de paarden allemaal op stal in de nacht.... maar ze vertelde dat Tara voor op wel veilig staat... laten we daar dan maar vanuit gaan. De camping beheerder en zijn vrouw kwamen er ook bij zitten en gezellig werdt het. Inmiddels 16.30 uur. Ik wou nog naar de winkel en tanken, dus ik ga er vandoor. 

Net gegeten, helaas koelt het al weer snel af, dus op naar wederom een koude nacht...

Dag 3, 15 september 2021:  Rustdag ?

Eigenlijk is de 3e dag bij ons altijd rustdag, maar het kriebelde zo dat we toch nog een "klein" rondje zijn gaan rijden. En dat was een heel goed plan, want we hebben the big 5 van Otterlo gespot.

Even over 7.30 uur werd ik wakker.  Weer goed geslapen,  gelukkig niet koud gehad vannacht.  Tara buiten gezet en gevoerd en daarna zelf ontbeten.  

Rond 9.30 uur zie ik wat mensen te paard vertrekken naar het bos. Ook wel zin in, dus Taar gehaald en daar gingen we. 

We zien een eekhoorntje de boom in vluchten en daarna steekt een hert over. Dat belooft veel goeds. Vlak daarna stuiten we op een kudde zwarte koeien met gigantische hoorns.

Gelukkig konden we nog een zijpad in en hoefden we er niet langs. Bij boerderij "de Mossel" hebben we even een theepauze genomen. 

Hierna zagen we in de verte de wilde paarden. En vlak daarna 2 everzwijnen. 

Anneke en Scarlet zouden rond 13.30 uur arriveren,  zij blijven een nachtje logeren. Omdat het nog redelijk vroeg was hebben we nog een pauze ingelast bij een picknickplek met aanbindplaats voor paarden. 

Toch nog verder gereden dan de bedoeling was, maar wederom een heerlijke rit gehad.

Om 13.30 uur arriveren Anneke en Scarlet. Nadat we Scarlet bij Tara in de wei hebben gezet, wat meteen erg goed ging, hebben we Anneke geïnstalleerd en hebben we even wat gedronken.  Daarna hebben we een rondje door het bos gewandeld met Scarlet. Wanneer we bijna terug zijn belt Henk, de voorzitter van de manege bij ons of ik de koffie klaar heb. Hij had op Facebook gezien dat ik hier was en was zelf vlakbij aan het werk.

Nadat Henk weg was even gegeten, en daarna hebben we een kampvuur gebouwd op de camping waardoor we in combinatie met de nodige drankjes een heerlijk warme avond hadden. 

Rond 23 uur was het bedtijd.

Dag 4, 16 september 2021: Stoere vrouwen

Was gisteren de dag van het wild spotten, vandaag had ik allemaal lieve stoere vrouwen om mij heen. 

Om 7 uur werdt ik wakker. Ik hoorde Anneke ook al wat rommelen. Vanochtend gaan we even naar de Mill Ranch welke 6 minuten verderop zit. Hier komt Amber, Anneke haar andere paard weg. Heel net bedrijf daar ! Wanneer we er weer zijn is het tijd voor Anneke en Scarlet om weer naar huis te gaan. Super leuk dat ze er waren !

En wij ? Wat gaan wij doen vandaag... ik besluit eerst maar eens een stukje te lezen. Heb 3 boeken bij mij  maar bijna geen bladzijde gelezen. Totdat Desiree (Desiree haar paard staat hier. Ze woont zelf 45 minuten verderop. Omdat ze vakantie heeft logeert ze hier ook een weekje)en haar paard Jaralynn de camping op komen lopen. Ik vraag of ze gaan rijden en of ik dan een rondje mee mag rijden. Dit vind ze een leuk idee en nadat ik Tara heb gezadeld gaan we op weg. 

We hebben geluk, want Desiree en Jaralynn voeren ons mee over de mooiste paden, over de Eder heide, over een zandverstuiving. Echt super mooi en dit hadden Taar en ik zelf natuurlijk nooit ontdekt. Ik heb trouwens zelf weinig foto's,  Desiree is hobbyfotograaf en heeft veel foto's van ons gemaakt die ik nog ga krijgen van haar.

Natuurlijk kwamen we ook weer langs boerderij "de Mossel" waar we hebben genoten van een heerlijke lunch. Terwijl Desiree nog wat foto's aan het maken is raak ik in gesprek met een dame die net als ons ook even een weekje op vakantie is alleen. Ze had een erg drukke baan in het leger, net verhuisd en was toe aan een week voor haarzelf.  Wat een stoere vrouwen zijn we met z'n drieën.  Tot vandaag totale vreemden voor elkaar, maar we hadden gespreksstof genoeg en hadden alle 3 hetzelfde doel. Een week rust en natuur.  Erg leuk om gelijkgestemden te ontmoeten.

Na de lunch rijden Desiree en ik verder en gaat stoere vrouw nummer 3 weer haar eigen weg. 

We zijn nog even langs een zandverstuiving gereden en toen weer terug naar de camping. Hierbij alvast wat prachtige foto's gemaakt door Desiree:

'S avonds heb ik alvast wat dingen ingepakt en de luifel opgeruimd. Omdat het al snel afkoelde ben ik lekker om 21.00 uur het nest ingegaan.  

Dag 5, 17 september 2021: We willen nog niet naar huis...

Om 7 uur wordt ik voor de zoveelste keer wakker. Tara voeren en naar buiten, zelf ontbijten, tent leeg ruimen en dan nog even een lekker ritje. Dan kan de tent in tussentijd drogen. 

Rond 9 uur vertrekken we. Het gebied van gisteren moet nader worden verkend en via de knooppunten rijden we een zelf uitgezette route. 

Op een gegeven moment komen we op een pad, en Tara begint toch te blazen... dagen, stilstaan, 3x blazen, draven, stilstaan, 3x blazen. Geen idee wat er was, wat ze rook. Ze heeft dit 1x eerder gedaan, toen was er bij ons in het natuurgebied net een kalfje geboren. Dus of ze nu weer bloed rook... daarna was ze net een Fries. Kop er op, benen hoog de lucht in. Kon het amper uit zitten. Haar tot rust gemaand, maar af en toe bleef ze blazen. 

Toen eindelijk de rust redelijk weer was gekeerd hebben we even een pauze ingelast,  maar ze bleef heel alert. Gelukkig was de route ook weer heel mooi. 

Bij het laatste hek voor de camping bleef helaas de Stijgbeugel vast zitten aan het hek, waardoor Tara het hek mee nam en klem kwam te zitten. Volledige paniek. Eindresultaat: een wond op haar rechterachterbeen en een gescheurde fender van mijn zadel. Fuck ! Zo verschrikkelijk sneu voor Taar. Ze was zo stoer deze week, zo vol zin en zo braaf en dan gebeurt dit op het laatst. Toch nog even heen en weer door het hek, dat ging gelukkig zonder problemen.  Terug naar de camping en kijken hoe erg ze gewond is.

De wond leek mee te vallen en nadat ik er wat honingzalf op heb gedaan heb ik Tara nog even op de wei gezet om in tussen de tent af te breken en de trailer aan te koppelen. Net na 13 uur rijden we weg om om 15 uur weer te arriveren op stal. Nog een wond check, het bloeden is gelukkig gestopt, het been is niet dik en ze loopt goed. Hopelijk loopt dit met een sisser af. 

Aantal gereden kilometers, aantal uur te paard (wel inclusief pauzes) deze vakantie: 

Tot slot nog een aantal prachtige foto's gemaakt door Desiree: